• Baaigem, Unieke Sectie, kadastrale percelen 713d (deels) en 706a (deels).

• De originele onteigening vond plaats op grondgebied Baaigem en ligt op de scheiding van 2 (in theorie 3) percelen.
• Het onteigende terrein omvat enerzijds een perceeltje van 93 ca op de zuidzijde van een groter perceel landbouwgrond 706a van in totaal 19 are 40 ca en anderzijds een hierbij aansluitend perceeltje van 67 ca aan de noordkant van een veel groter perceel landbouwgrond 713d van in totaal 2 hectare 85 are 60 ca.
• Als je deze akte echter eens nauwer bekijkt klopt er toch iets niet. Er wordt uiteindelijk officieel enkel onteigend op de percelen 706a en 713d. Het onteigende perceel ligt in feite op de scheiding van 3 percelen. Er had ook 9.25m x 2m moeten onteigend zijn van het perceel 707a en evenveel meters in mindering gebracht moeten zijn van perceel 706a.
• Om het onteigende terrein ten allen tijde te kunnen bereiken was er enerzijds een permanente erfdienstbaarheid over een strook van 2 meter breed en 11.50 meter lang noordelijk over de oostgrens van het perceel 706a. Dit werd dan nog eens in dezelfde richting voor 15.20 meter vervolgd over de oostgrens van het perceel 708b om zo de openbare weg Muntekouter te bereiken.
• Om het terrein te kunnen bereiken voor de bouw van de bunker werd voor een periode van 8 maanden vanaf het ogenblik dat de werken effectief zouden starten een strook van 5 meter breed tot bij de bunker voorzien. In dit geval komt dit gewoon neer op het verbreden van voorgaande strook met een extra strook van 3 meter oostelijk van de eerder gemelde stroken van 2 meter breed. Dit kwam dan neer op 11.4 meter over de westgrens van perceel 707a en nog eens 15 meter (geen 15.20 meter) over de westgrens van het perceel 708a.
• Omdat deze erfdienstbaarheden vlot de weg Muntekouter zouden kunnen bereiken, werd er dan ook nog eens 3 ca betrokken van het perceel 705a, aansluitend bij de wegel Muntekouter.
• De aktes voor het onteigende terrein, de gemelde permanente en tijdelijke erfdienstbaarheden dienden allen aan dezelfde persoon opgemaakt te worden omdat ze allen eigendom waren van de landbouwer Van Hecke Oscar, in de volksmond gekend als "Van Hecke". De akte werd verleden op 15 april 1935 voor de prijs van 1200 BEF.
• Dezelfde eigenaar zal ook nog opduiken in de aktes voor de bunker Mu2.
• Deze akte bevatte ook een clausule voor een jaarlijkse intrest op dit bedrag van 5% wat in dit geval neerkwam op jaarlijks 60 BEF vanaf het ogenblik dat de werken zouden aanvatten. Ook bij deze akte werd deze clausule uitgebreid met de bijkomende voorwaarde dat deze intresten ten laatste zouden starten 3 maanden na het tekenen van de akte, ook al waren de werken dan nog niet aangevat.

• De originele percelen 713d en 706a zijn in die vorm beiden niet meer terug te vinden. Ook staat zelfs op het huidige kadaster de bunker niet eens vermeld of getekend.
• De origineel onteigende perceeltjes zijn blijkbaar opnieuw opgegaan in enerzijds het perceel 713f en 709b.
• in 1961 stond dit bunkertje dat letterlijk het uitzicht en de locatie heeft van een bijgebouw bij een hoeve, alvast niet meer te koop.
• Op 25 maart 2014 werd het geheel van hoeve en velden opgedeeld in verschillende loten en openbaar verkocht.
• De bunker was toen opgenomen bij de verkoop van de hoeve en zijn bijgebouwen, al werd hij daar ook niet in detail mee opgenomen bij de beschrijving.
• Wel is de hoeve opgenomen op de inventaris van het bouwkundig erfgoed. Klik op deze link voor meer info. Merkwaardig is dat men bij deze beschrijving wel de bunker omlijnt en tekent maar in de beschrijving jammer genoeg totaal niet vermeldt.

• De bunker ligt op de zuidwestelijke achterhoek van een hoeve op de weg Prinsenmolen 13 te Baaigem.
• De bunker ligt volledig op privéterrein en kan alleen bezichtigd worden mits toestemming van de eigenaar. De zijkant en achterkant kan men vrij gemakkelijk zien vanaf het veld naast de boerderij. Respecteer de privacy aub.

• Het is de laatste voorliniebunker tussen steunpunt Semmerzake en Muntekouter, aansluitend bij Muntekouter. Vrij kort ertegen staat beneden de heuvel de bunker A21 (155 m). Iets verderop liggen reeds de eerste bunkers van de voorlinie van Muntekouter. Hij staat in hoek opgesteld met Mu1 (265 m), de eerste voorliniebunker op Muntekouter. Hierdoor krijgen ze samen een groter gezichtsveld en schietbereik.
• De bunker A22 neemt het kruispunt van de wegels Muntekouter en Prinsenmolenstraat onder vuur. Op die wijze neemt hij ook de lager gelegen velden zuidoostelijk onder schot. De in hoek met hem opgestelde bunker Mu1 neemt hierop een kruisvuur met meer specifiek als doelwit de velden zuidelijk van Muntekouter maar zeker ook het verharde gedeelte van Prinsenmolenstraat. Om beter zicht te hebben op de Prinsenmolenstraat, kijkt deze bunker Mu1 trouwens letterlijk iets of wat scheel. De beide schietgaten kruisen elkaar beperkt qua vuurrichting. Hierdoor kan het meest rechtse schietgat perfect deze weg onder vuur nemen.

• Twee achteraan verbonden kamers en een sas.
• Elke kamer was voorzien voor het opstellen van een mitrailleur.

• Naast de standaard voorziene opstelling voor Maximmitrailleurs was deze bunker ook voorzien voor de opstelling van Hotchkiss- en Coltmitrailleurs.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• Origineel was de bunker volledig ommuurd met baksteen.
• Volgens het originele bestek diende de bunker gecementeerd te worden maar dit is in elk geval nooit zo gebeurd bij deze bunker. Er zijn nog vrij veel resten van de originele baksteenommuring aanwezig.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• De toegang tot het toegangssas zat verstopt achter een houten deur van 1.00m x 2.00m (BxH).
• De beide schietgaten voor de mitrailleur zaten verborgen achter valse ramen telkens uitgewerkt als 2 luiken openend in twee richtingen in gegalvaniseerd plaatijzer van elk 0.50m x 1.40m (BxH). Hierop waren houten raamprofielen gekleefd om het geheel nog explicieter het uitzicht van ramen te geven.
• De bunker was bijkomend nog voorzien van 3 valse ramen. 1 op de linker en 2 op de rechter kant.
• Deze waren identiek uitgewerkt maar dan telkens op een gefixeerde gegalvaniseerd plaat van 1.00m x 1.40m (BxH).
• Op de achterzijde van het toegangssas, waar heden de baksteencamouflage jammer genoeg allemaal verdwenen is, was origineel een zeer fraai rond ossenoog aanwezig, een klein rond raampje van diameter 40 cm.
• Het bunkertje was voorzien van een vrij plat zadeldak dat was opgetrokken in hout en als dakbedekking asbestgolfplaten had.
• Het toegangssas was voorzien van een betonnen trap en een sterfput.
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m
• In elke mitrailleurkamer was daarnaast standaard aanwezig:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
• Ventillatiegaten waren aan de buitenzijde aan de bovenzijde afgesloten met een koperen geperforeerde afdekplaat om ingooien van projectielen naar binnen onmogelijk te maken.
• Hij zat gedeeltelijk verborgen achter een haag waarin een houten toegangspoortje was voorzien naar de bunker.
• Bij de bouw diende aandacht geschonken te worden om de haag aan de linker kant van de bunker zo intact mogelijk te behouden en eventueel uit te breiden om op die manier de bunker uit het zicht te onttrekken.
• Het globale uitzicht was dit van een bijgebouwtje bij de boerderij waar hij nog altijd bijstaat.

• Hij zit ook heden ten dage nog vrij goed verborgen en is zeker niet even vlot zonder toestemming van de eigenaars te bekijken aan alle zijden.
• Hij is nochtans op sommige zijdes nog vrij intact qua baksteencamouflage.
• Voor hij in 2014 samen met de hoeve werd verkocht was hij ook aan zijn voorzijde amper te bekijken. Aan die zijde was namelijk een schelf aangebouwd waaronder allerlei landbouwgerief stond gestapeld.
• Sinds de verkoop is de bunker op dat gebied veel meer vrijgemaakt en ook beter te bekijken.
• echter sterk verborgen. Enerzijds zit zijn voorkant volledig verborgen achter een soort van schelf voor het wegbergen van klein landbouwmaterieel. De achterkant van het sas zit verborgen achter een berg steenafval.
• De bunker is volledig vrij maar volledig gelegen op privéterrein.

• De kans op schade is op deze zone van de lijn is vrij miniem omdat ze wel bezet is geweest maar nooit effectief om zeggen zwaar bevochten.
• Voor zover geprospecteerd konden er voorlopig alvast aan de buitenzijde geen sporen van strijd worden vastgesteld.

• Voorlopig geen gekend.

• Op basis van de hoeveelheden toegepast binnen de bouwproject A en B voor gelijkaardige bunkertjes, gecombineerd met de toegepaste basisprijzen zoals in het bestek van bouwproject E terug te vinden, werd een eerste benaderende prijs bepaald voor elk van de bunkertjes. Deze detailprijzen werden daarna herrekent via de regel van 3 op basis van de werkelijke projectprijs zoals terug te vinden in het bestek en de totaalprijs zoals zelf op basis van de gemaakte veronderstellingen, bekomen. Op die wijze moet dit bunkertje ongeveer 62.157,32 Bef gekost hebben.
• Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 62.657,32 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.

Foto's van deze bunker

Foto's anno 1990 - 1995 : Collectie Guido De Jong - Simon Stevin Stichting